Ilköğretim okulları için savaş hakkında Hikayeleri

 Ilkokul çocukları için İkinci Dünya Savaşı Hikayeleri. Ülkemizin savunucularının Hikayeleri. İkinci Dünya Savaşı sırasında kadınların kahramanlık hikayesi.

 Vladimir Zheleznykov. Eski tankta

 O, şehir dışına çıkmak üzereyken davasını yaptı ve gitmek üzereydi, ancak istasyona yolda aniden küçük bir alanda rastladı.
 Meydanın ortasında eski tankı durdu. O düşman kabukları ezik dokundu, tank gitti - görünüşte, bu bir savaş tankı oldu, ve bu yüzden sadece onu gitmek istemiyordu. Tırtıllar hakkında torbayı koyun, bir tank taret kapak tırmandı çalıştı açılır. ambar kolayca açıldı.
 Sonra içeri tırmandı ve sürücü koltuğuna oturdu. Bu LES, elini kaşıdı zaman o neredeyse hiçbir alışkanlıkları, hatta orada kaymış, dar, dar bir yerdi.
 O, gaz pedalına basıldığında anket baktı kolu kollarını dokundu ve dar bir yarık şerit sokak gördüm.
 Bir tankın içinde oturan hayatımda ilk kez, ve onu bu yüzden bile, birisi tankı yaklaştı duydum üzerine tırmandı olmadığını sıradışı ve kulenin üzerinde bükülmüş tüm bu. O üzerinde, ışık kapattı çünkü Sonra, başını kaldırdı.
 Bu bir çocuktu. Saçları açık mavi neredeyse görünüyordu. Birbirlerine bakarak, sessizlik bir an vardır. Çocuklar toplantı beklenmedik için, ashabına herhangi biri ile oynamak var yakalamak düşündüm ve sonra size, bir yetişkin yabancı.
 çocuk ona, iyi, hiçbir şey başka bir tanka çıkmak için bu keskin bir şey söylemek istedim, ama sonra adamın gözleri gördüm ve onun dudaklarına bir sigara kaldırdı ve hiçbir şey söylemedi gibi parmaklarını hafifçe titredi olduğunu gördüm etti.
 Imkansız olduğunu ve çünkü Ama sessiz sonsuz oğlan sordu:
 - Sen nesin?
 - Hiçbir şey, - dedi. - Oturup karar verdi. Ve bu - yapamazsın?
 - Can - dedi oğlan. - Sadece tankı bizim.
 - Kimin - sen? - Diye sordu.
 - Bizim bahçesinde çocuklar - dedi oğlan.
 Tekrar pomovchaly.
 - Sen hala burada oturuyor olacak? - Çocuğu sordu.
 - Yakında gitmek. - O saatine baktı. - Senin şehirden bir saat yolculuk.
 - Şimdi, yağmur gitti, bak - dedi oğlan.
 - Peki, burada zapolzay ve kapıyı kapatalım. Yağmur perezhdem, ve ben gitmek.
 Şey yağmur İyi ve gitmek olurdu. Ama bir şey tankında onu tuttu, gidemedim.
 Oğlan bir şekilde onun yanında tünemiş. Birbirlerine çok yakın oturuyordu, ve bir garip ve beklenmedik bu mahalle oldu.
 O bile erkek nefes hissetti ve gözlerini yukarı kaldırdı, her zaman, onun komşusu uzak döndü ne kadar hızlı gördüm.
 - Aslında, eski ön tanklar - benim zayıflık - dedi.
 - Bu tank - iyi bir şey. - Beceri ile çocuk zırh elini okşadı. - Onlar şehrimizi kurtardı söylüyorlar.
 - Babam savaşta bir tank oldu - dedi.
 - Ve şimdi? - Çocuğu sordu.
 - Ve şimdi değil - dedi. - Ön döndü değil. Kırk üçüncü eksikti.
 Tankta neredeyse karanlıktı. Dar yarık bakış gökyüzü gecikmeli thunderclouds artık ince şerit ve bindirme yoluyla ve tamamen karanlık.
 - Ne eksik "? - Çocuğu sordu.
 - Eksik, sonra düşman hatlarının gerisinde, örneğin, bir keşif yaptı ve dönmedi. Ben onun nasıl öldüğünü biliyorum.
 - Bunu bilmek bile mümkün mü? - Sürpriz çocuk. - O, bir yoktu.
 - Bazen olamaz - dedi. - Bir tankı ekipleri cesur erkek. İşte, örneğin, bir kavga sırasında bir adam, oturdu: Hafif bir şey, sadece yarık dünyayı görmek. Bir mermi düşman zırh çarptı. Ben çukurların olduğunu gördüm! tankında bu kabukların etki baş çatlatabilir.
 Bir yerde gökyüzü gök vurdu ve tank zil boğuk. Oğlan ürperdi.
 - Korkuyor musun? - Diye sordu.
 - Hayır, - bir çocuk. - Bu bir sürpriz.
 - Geçenlerde bir tanker ile ilgili gazetede okudum, - dedi. - Bu bir adamdı! Sen dinle. Bu tanker Naziler tarafından yakalandı, belki de yaralı ya da yaralı ve belki de bir yanma tankından atladı ve onu yakalandı. Genel olarak, ele geçirdi. Ve o bir arabaya koymak ve bir topçu aralığına getirdi sonra bir kez. İlk asker, anlamak görmedim, yeni bir marka "T-34" ve mesafe Alman subay bir gruptur. Onun memurları Led. Sonra içlerinden biri şöyle dedi:
 "Burada, onlar bunu aracılığıyla tüm zemin, onaltı kilometre gitmek zorunda, sen tankı, demek, ve bizim asker cannonade olacaktır. Sonuna kadar tankı harcayın - yaşamak anlamına gelir, ve ben şahsen size özgürlük verecektir. Peki, enfiye değil kadar - anlamına gelir helak. Genellikle, savaş gibi savaşta. "
 O, hala bizim asker, çok genç. Peki, belki yirmi iki yıl oldu. Şimdi bu adamlar kurumlarda gidin; Daha önce durdu sıska, yaşlı, genel uzun bu tanker için umursamadı ve o yaşadığı umurumda değil sopa, Nazi generali olarak böylece annesi nerede bekleme - o tükürmek edildi için. Sadece Naziler o bu Sovyetle ile geldi, bu oyunu sevdim, Sovyet tankları tanksavar silahları test etmek için yeni bir nişan cihazı karar verdi.
 "Korkuyorsun? "- Genel söyledi.
 Trooper hiçbir şey söylemedi, ve tanka geri döndü ve o tankın oturdu yerine var ve kollarını çekti ve onlar özgür ve o makine yağı tanıdık, bildik kokusu nefes zaman ona kolay gitti, o baş ne zaman mutluluk iplik. Ve inan bana, o ağladı. Sevinçten ağladı, yine favori tankında oturup hayal asla. Yine küçük bir ada yerli, sevimli Sovyet arazi üzerinde, küçük bir parça üzerinde ne olacak.
 An asker başını eğdi ve gözlerini kapattı, Volga uzun ve yüksek Volga kenti düşündüm. Ama sonra sinyali verdi: roket izin verdi. Bu devam anlamına gelir. O dikkatle anket yarık baktı, hiçbir acelesi vardı. Hiç kimse, memurlar hendekte sığındı. Yavaşça gaz pedalına sonuna kadar basıldığında, ve tank yavaş yavaş önde taşındı. Ve daha sonra ilk pili vurdu - Almanlar, tabii, sırtını çarptı. O hemen tüm gücünü topladı ve başarısızlık, yüzseksen derece yerine ikinci sırt tam gaz aniden deli krutnuvsya tankına ileri ünlü öbekli, bir kolu yaptı - o zaman okulda beş var, bu manevra - ve aniden hızlı pil kasırga ateşe doğru koştu.
 "Savaşta olduğu gibi savaşta! - Aniden kendini ağladı. - Bu senin generali söylemek gibi görünüyor ". O, bu düşman toplarının üzerinde tankı atladı ve farklı yönlere dağılmış onları.
 "Güzel başlayanlar için - diye düşündü. - Değil kötü vasıl tüm ".
 İşte onlar Naziler, çok yakın, ama bu Urallar zırh, dövme yetenekli demirciler korur. Hayır, şimdi yapmayız. Savaşta olduğu gibi savaşta!
 Yine onun meşhur dönüş yaptı ve Yorum yarık düştü: tank yaylım tarafından yapılan ikinci bir pil. Ve asker tarafına araba attı; Sağ ve sol dönüşlerde, o ileri atıldı. Yine, bütün pil çıkarıldı. Bir tank üzerinde koştu etti ve uygular, herhangi bir diziyi unutmadan, tank mermileri kırbaç başladı. O, üst bir iplik daha sonra diğer parçalarını ip yön değiştirdi ve bu düşman toplarıyla basılı Ama tankı deliydi. Bu görkemli savaş, adil bir mücadele oldu. Ve asker ne zaman son frontal saldırı dışarı, sürücü kapısını açtı, ve tüm topçuları yüzünü gördüm, ve onlar o gülüyor ve onlara bir şeyler bağırarak gördü.
 Ve sonra karayolu üzerinde tankı attı ve hızla doğu gitti. O durdurmak isteyen, Alman uçan füzeler izledi. O fark etmedi Tankerler. Sadece doğuda, onun yolunu doğuya yatıyordu. Sadece doğuda, en azından bir kaç metre, metre, en azından bir kaç on uzak buluştuğu, sevgili, sevgili ülkem
 - Ben anlayamadım? - Çocuğu sordu.
 Adam çocuğa baktı ve yalan istedim, aniden tüm iyi sona erdiğini, bir yalan istedim ve bu şanlı kahraman tanker yakalanmış değil. Ve sonra oğlan bu konuda çok mutlu olacak! Ama o sadece böyle durumlarda bir şey yalan imkansız olduğuna karar yalan söylemedim.
 - Yakaladı - dedi adam. - Yakıt tankı üzerinde olduğunu ve yakaladı. Ve sonra bütün bu oyunu icat genel yol açtı. O subay Depolama iki makine topçuların bir grup tarafından yönetilen. Gömlek o paramparça. O yeşil çim dökümü yürüdü ve papatya alan ayak gördüm. Uzandı ve onu çekti. Ve sonra gerçekten bunun dışında tüm korku. Aniden kendini oldu: Basit Volga kısa çocuk, hem de bizim astronotlar. Genel Almanca şey bağırdı ve yalnız atış oldu.
 - Belki de baban oldu?! - Çocuğu sordu.
 - Kim bilir, iyi olurdu - adam yanıtladı. - Ama babam eksikti.
 Onlar tank çıktı. yağmur bitti.
 - Elveda, Arkadaş, - dedi adam.
 - Güle Güle
 Oğlan bu bir asker kim olduğunu bulmak için her türlü çabayı edeceğini, eklemek istedim, ve belki de gerçekten babası olacak. Hepsi onun mahkemede konuyu yükseltmek ve olacak oradaki mahkeme - tüm sınıf ve oradaki sınıf - onun tüm okul!
 Farklı yönlerde çıktı.
 erkek çocuklar için koştu. Koşu ve bu konuda düşünce ve onun hakkında her şeyi bilir tanker, her şeyi düşündü ve sonra adam yazma
 Ve sonra adını veya o kişinin adresini ve neredeyse ağladı görüntüleri ya tanımadı adam bahsetti. Peki, ne yapabilirim
 Bir adam gitmek sallanan bavul üzerinde geniş bir adım gitti. Bu başka bir şey değildir ve hiç kimse fark ettim ve onun babası ve çocuğun kelime düşündüm.
 Şimdi babasını hatırlar, o zaman bu tankerin düşünecek. Şimdi onun için babasının hikayesi olacak.
 Çok iyi, nihayet hikayesi var ki sonsuz iyi. Yağmur yağarken uyku kötü ya da ne zaman o, geceleri, sık sık onu hatırlar, ve çok, çok eğlenceli olacak zaman üzücü ya.
 O hikayeyi, ve eski tankı, ve bu çocuk vardı çok iyi

 Vladimir Zheleznykov. askeri kız

 Neredeyse bir hafta benim için iyi geçti, ama Cumartesi günü sadece iki ikişer ikişer var: Rus ve aritmetik.
 Eve geldiğimde, annem sordu:
 - Peki, bugün aradı?
 - Hayır, ben aramadım - Ben yalan söyledim. - Son zamanlarda, ben hiç bir çağrı var.
 Ve Pazar sabahı açıldı. Anne, benim evrak içine tırmandı günlüğü aldı ve iki gördüm.
 - Yuri - dedi. - Bu ne anlama geliyor?
 - Bu bir tesadüf değildir - Ben yanıtladı. - Öğretmen neredeyse şimdiden Pazar başlamış, son ders, götürdü
 - Sen yalancısın! - Annem öfkeyle söyledi.
 Ve sonra babam arkadaşı gitti ve dönmedi. Bir anne onu bekliyordu, ve onun ruh hali oldukça kötüydü. Ben odamda oturdu ve ne bilmiyordum. Aniden annem bir tatil için giyinmiş geldi ve şöyle dedi:
 - Daddy ne zaman, onun öğle pohoduy.
 - Ve yakında geri gelecek?
 - Bilmiyorum.
 Annem gitti, ve ben içini çekti ve sert aritmetik çekti. Ben ortaya Ama önce, birisi çaldı.
 Ben nihayet benim babam olduğunu düşündüm. Ama eşiğinde bir uzun boylu geniş garip adam duruyordu.
 - Nina V. burada yaşıyor? - Diye sordu.
 - Orada - dedim. - Sadece anne ev değil.
 - Beni bekleyelim? - O benim elimi tuttu: - Sukhov, annene bir arkadaşım.
 Sukhov çok sağ bacak tutunarak, odasına gitti.
 - Üzgünüm, Nina hayır - Sukhov dedi. - Nasıl benziyor? Hepsi aynı?
 O yabancının annesi Nina adı verilen ve bu olup olmadığını sordu sıradışı oldu. Ve bu olabilir ne?
 Biz pomovchaly.
 - Ben onun fotoğraf getirdim. Uzun vaat edilmiş ve şimdi getirdi. Sukhov cebine uzandı.
 Bir asker botları, bir tunik ve etek, ancak silahsız: resim askeri kostümü kız oldu.
 - Çavuş - dedim.
 - Evet. Kıdemli Çavuş sağlık hizmeti. Karşılamak zorunda değil misiniz?
 - Hayır. Ben ilk defa görüyorum.
 - Burada nasıl mı? - Sürpriz Sukhov. - Bu, benim kardeşim, sen basit bir adam değildir. Aksi takdirde, ben şimdi seninle oturmak olmaz
 * * *
 Biz on dakika sessiz, ve ben rahatsız oldu. Ben onlar söyleyecek bir şey olduğunda yetişkin her zaman çay ikram ettim. Dedim,
 - Çay istemiyor?
 - Çay? Yok. Ben doğrusu size bir hikaye anlatmak istiyorum. İyi bilmek.
 - Bu kız hakkında? - Sanırım.
 - Evet. Bu kız hakkında. - Ve o anlatmaya başladı: - Bu savaşta oldu. Ben ciddiye bacak ve karnından yaralandı. Midede yaralı olduğunda, özellikle acı verici. Hatta korkutucu hareket. Ben hastaneye götürüldü savaş alanından ve otobüse öğrendim.
 Ama bir düşman kapalı bomba vardı. Ön otomobil sürücüsü yaralandı, ve tüm makineler durduruldu. Alman uçakları uçtu zaman, otobüs burada tırmandı bu kız olduğunu - o bir resme işaret - ve şöyle dedi: "Yoldaşlar, arabadan geliyor."
 Yere yakın zaten bombacılarının kükreme iade duymak çünkü yaralı bir, yavaş yavaş ayağa kalktı ve birbirlerine yardım, terk etmeye başladı.
 Bir Ben yatakta asılı alt yalan sol edildi.
 "Ne yalan söylüyorsun? Hemen Kalk! - O dedi. - Sen, düşman bombardıman geri duymak etmeyin! »
 "Görmüyor musun? Ben ağır yaralı ve can not get - Ben yanıtladı. - Eğer burada daha hızlı git ".
 Burada tekrar bombalamaya başladı. Bir siren ile özel bomba bombaladı. Gözlerimi kapadım ve patlama parçaları dağınık otobüsün camlarını zarar vermeyecek şekilde kafasına bir battaniye çekti. Patlama otobüs sonra yan devrildi ve omzuna ağır bir şeyle bana vurdu. Düşen bombalar ve gözyaşı aynı anda sızlanışıyla durdu.
 "Gerçekten zarar? "- Ben gözlerini açtı duydum.
 Benden önce çömelme bir kız oturdu.
 "Bizim şoför öldürüldü - dedi. - Biz dışarı almak gerekir. Onlar Almanlar ön ile kırdı söylüyorlar. Tüm yürüyerek gitti. Biz sol bir kez. "
 O arabadan beni çekti ve çim koydu. Ayağa kalktı ve etrafına baktı.
 "Hiç kimse? "- Diye sordum.
 "Hayır, - dedi. Sonra orada yatıyordu, yüzü aşağı bakacak. - Şimdi tarafına dönmek için çalışacağız ".
 Ben geri geldi ve ben karın ağrısı çok zanudylo oldu.
 "Yine, sırt üstü yatmak," - dedi kız.
 Ben geri geldi ve benim arka sıkıca sırtında yatıyordu. Bu o bile hareket edemez bana görünüyordu, ama o beni yavaşça taşıyan, ileri süzüldü.
 "Yorgun, - dedi. Ayağa kalktı ve tekrar etrafına baktı. - Çölde hiç kimse ".
 Ormanın Şu anda uçağın bize üzerinde uçtu ve verilen yer breyuschym ortaya çıktı. Ben bile on metre uzaklıkta mermi gri bir toz damlama gördüm. Benim başının üstünde oldu.
 "Koşmak! - Ben bağırdı. - Bu açılmak artık ".
 uçak yine bize oldu. Kız düştü. Fyut, fyut, bizimle tekrar fyut prosvystelo. Başını kaldırıp, ama dedim,
 "Acele etmeyin! Let bizi öldürdüğünü düşünüyor. "
 Faşist düz bana uçtu. Ben gözlerimi kapattı. Kızın gözlerim açık olduğunu görmek korkuyordu. Sadece bir göz küçük bir çatlak bırakın.
 Faşist bir kanat açık. O başka bir dönüş verdi ve yine cevapsız uçtu.
 "Uçtu - dedim. - Dauber ".
 Sonra o beni çekti. O tren istasyonuna beni dotaschyla zaman, zaten karanlık oldu. Biz on saat sürünerek.
 * * *
 - Yani, kardeşim, kız ne - Sukhov dedi. - Yaralı Bir hatıra olarak benim için fotoğrafladı. Ve biz ayrıldık. Ben - arka, o cepheye döndü.
 Ben fotoğraf aldı ve izledim. Ve aniden askeri kostüm annem, annemin gözleri, annemin burnunu bu kızı öğrendim. Sadece annem artık aynı değildi ve oldukça kız.
 - Bu benim annem? - Diye sordum. - Bu benim annem seni kurtardı mı?
 - Bu doğru - Sukhov dedi. - Annen.
 Bu Babamı döndü ve bizim konuşma kesildi.
 - Nina! Nina! - Babam koridorda bağırdı. Annesi bir araya geldi O sevdi.
 - Annem ev değil - dedim.
 - Nerede?
 - Bilmiyorum, bir yere gitmek.
 - Garip - Papa söyledi. - Peki, ben bir acele boşa.
 - Bir anne cephe arkadaşı bekler - dedim.
 Baba odasına gitti. Sukhov zor onu karşılamak için. Bunlar dikkatle birbirlerine baktı ve tokalaştı. Cts, pomovchaly.
 - Bir arkadaşım Sukhov onlar cephesinde anne ne kadar bana anlattı.
 - Evet? - Babam Sukhov baktı. - Üzgünüm, Nina. Şimdi öğle beslenen olacaktır.
 - Öğle yemeği saçmalık - Sukhov dedi. - Ne Nina Hayır, üzgünüm.
 Babası Sukhov şey konuşma gitmedi. Sukhov yakında kalktı ve başka bir zaman gelip umut verici, bıraktı.
 * * *
 - Sen yemeğe gidiyorsun? - Ben babam sordu. - Anne yemeği sipariş, yakında gelmeyecek.
 - Kızgın baba - Ben anne olmadan yemek olmaz. - Pazar günü evde oturabilir miyiz!
 Ben döndü ve başka bir odaya gitti. On dakika sonra Papa bana geldi.
 - Yuri - Papa sesi suçlu oldu - ne düşünüyorsun, anne nerede gitti?
 - Bilmiyorum. Festively giyinmiş ve sol. Belki tiyatro - dedim - ya da bir iş olsun. Uzun o evde oturan yorgun var dedi ve bizden sonra bakmak olmuştur. Neyse, biz takdir etmedi.
 - Saçma - Papa söyledi. - Öncelikle, orada şu anda tiyatro. Ve ikincisi, Pazar günü bir iş için başvuran değil. Ve o zaman, beni uyardı olurdu.
 - Ve bu uyardı değil - ben yanıtladı.
 Sonra o Sukhov ayrıldı, ve ona bakmak başladı tablodan annemin resmini aldı.
 - Evet, bir tatil için - ne yazık ki Papa tekrarladı. - Sana fotoğraf ne? - Diye sordu. - Evet, o benim annem!
 - Yani, anne bu kadar. Bu yoldaş Sukhov bıraktı. Bombalama Annem onu ​​çekti.
 - Sukhov? Bizim anne? - Babam omuzlarını silkti. - Ama o iki anne ve üç kat daha ağırdır.
 - Ben Sukhov dedi. - Ve ben Papa annenin fotoğrafın hikayesini tekrarladı.
 - Evet, Yuri, harika bir annem var. Ve biz takdir ediyoruz.
 - Ben takdir - dedim. - Sadece bazen bana olur
 - Peki, ben takdir değil mi? - Babam sordu.
 - Hayır, sen de takdir - dedim. - Sadece çok bazen
 Babası defalarca, odasına geldi kapıyı açtı ve dinledi, ya da annemi iade değil.
 Sonra, yine fotoğraf aldı döndü ve yüksek sesle okudu: